Jan Bommerez en Kees van Zijtveld schrijven in hun boek “Kun je een rups leren vliegen” over de in hun ogen noodzakelijke kwantumsprong van veranderingsmanagement naar transformationeel leiderschap. De titel is natuurlijk een verwijzing naar de transformatie van rups naar vlinder. En die is sensationeel.
Net als het paasverhaal.

De inkeer
Rupsje Nooitgenoeg eet zich voor de laatste keer helemaal vol. Dan zoekt hij een rustige plek en begint zich in te wikkelen. Hij wordt een pop. Al zijn activiteiten zijn vanaf dat moment gericht op het proces dat komen gaat.
Na een uitbundige carnaval waarin het leven nog eens extra wordt gevierd, wordt het As Woensdag. In de christelijke traditie de start van een periode van 40 dagen vasten. Een periode van bezinning en inkeer als voorbereiding op wat komen gaat. Op de donderdag voor Pasen wordt in gezelschap het laatste avondmaal genuttigd. Het  afscheid van een episode. Witte Donderdag.

De dood
De rups sterft, de mens sterft. Een moeizame gang. Door de eeuwen heen hebben kunstenaars de kruisweg van Jezus verbeeld, meestal in 14 staties. Statie als in stilstaan, stilstaan bij alle momenten in dit proces. In veel katholieke kerken zijn schilderijen met dit thema te zien, als een gebed. Uiteindelijk is daar aan het eind van de kruisweg de dood. Het licht dooft, de duisternis valt. Doodse stilte volgt. Goede Vrijdag.

Pure magie
En dan komt het, in de stilte van die duisternis gebeurt het. Een magisch moment. Het moment waar niemand iets van begrijpt. De rups is er niet meer, maar de vlinder is nog niet ontstaan. De mens is verdwenen, zijn ontzielde lichaam in een grot met een grote steen ervoor. Stille Zaterdag.

Het is niemandsland. Het gebied waar niets is en waar toch het nieuwe vandaan moet komen. In niemandsland is het grote Niets en het grote Alles tegelijkertijd aanwezig. Fascinerend toch?
In die duisternis ontstaat een soepje, een oersoep waar een onzichtbaar, maar bijzonder proces plaatsvindt. Het potentieel dat in de rups blijkbaar al aanwezig was, wordt in een nieuwe vorm gegoten. Die nieuwe gedaante creëert een weg naar buiten. Het wurmt zich door een piepklein gaatje, waardoor het levensvocht in de vleugels wordt geperst. Een hels, maar noodzakelijk karwei.

Het wonder
En dan is het wonder geschied. De vlinder ziet het licht. Ze krijgt energie van de zon, slaat haar vleugels uit haar nieuwe leven tegemoet.
Het wonder van de opstanding, de geboorte van een nieuw mens. En waarom niet ook het ontstaan van een nieuwe organisatie uit het potentieel dat al aanwezig was.
Ontstaan door een totale ommekeer. Getransformeerd naar een nieuwe, bijna onherkenbare gedaante.
“Geen mislukking of er is de mogelijkheid van een nieuw begin; geen verstarring die niet kan leiden tot nieuwe vitaliteit, tot nieuw elan”.[1] Paas Zondag.

Transformatie. Het is de natuur. Onze natuur.